Wiersze i wierszyki ..: 2013

sobota, 14 grudnia 2013

Rzeźba

z kamienia pragnień

wśród zmylonych ścieżek

wyrzeźbię dłutem

"Marzycielka”

Autor, Antek Rybczyk
(Płaskorzeźba w drewnie,1985)

posąg doskonały

ostre brzegi kaleczących słów

ociosam pośpiesznie

zbolałą dłonią pamięci

ciepłem oddechu osuszę łzy

wciąż lśniące nadzieją

w ślepych szczelinach

zapomnianej pustki

w oczach delikatnie rozbudzę

niezachwianą głębię

nie gasnącej już ufności

do pocałunków stworzę usta

wciąż spragnione

jak lilia piękne
cicho rozchylone

biodrom nadam kształt
wzgórz rozfalowanych

rozpalaniem pieszczot

w okruszkach cienia

gubionego słońca

dłońmi skaleczonego czasu

wyrzeźbiłem posąg doskonały

zastygnę tuż obok

na opoce

odwiecznej miłości

zostaniemy tam

nieśmiertelni ..

Lauingen, 14 grudnia 2013

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

czwartek, 5 grudnia 2013

Trzy ostrza

błyszczące spojrzenie refleksem lustrzanym

zakłuło boleśnie na pozór bez śladu

rana niewidoczna jakby maskowana

zalśniła spóźnioną

łzą kolorowaną

słowo wbite pchnięciem zadanym zdradziecko

szczerości pozory zdarły bezlitośnie

zdeptały nieśmiałą lilię zaufania

zabolała druga

zakrwawiona rana

i gest zniechęcenia lodowatym ostrzem

dosięgnął myśli na wskroś krystalicznych

przebić bezrozumnie nutę zakochaną

tą trzecią śmiertelną
próbował cynicznie

blizny niezgojone zabolą już zawsze

lecz ostrza stępieją
rdzą niemocy zżarte

i nigdy nie sięgną

tajemnej kryjówki

miłości zbudzonej

i zahartowanej ..

"Kto nie szanuje prawdziwej miłości, nigdy nie kochał naprawdę"

Sammlung de Weryha, Hamburg

Lauingen, 5 grudnia 2013

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

poniedziałek, 2 grudnia 2013

Piosenka o Hucułach

Zdj. Grzegorz Polak

nowy świt z nocą kończy plotkowanie

huculski tętent w ranną mgłę ubrany

ze snu rozbudza rosę traw płochliwych

drżeniem strzepuje górskich hal dywany

igraszki poranne na huculskich ścieżkach
mierzwią spokojnych wzgórz błękitne skronie
z kryształem wody górskiego strumyka

smakuje lato słońcem przyprószone

schylone głowy łemkowskich kapliczek

milczą pamięcią w chmurach zapisaną

gniade zaprzęgi przygnane tęsknotą

wiozą z daleka przeszłość odszukaną

huculska jesień tabunem powraca

schronić się w swojej stajennej przystani

gdzie sen o górach do wiosny ochroni

przed mroźnej zimy śnieżnymi grzywami ..

Lauingen, 2 grudnia 2013

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

wtorek, 26 listopada 2013

Studnia

w jednej chwili zbladłem

jakby ogłuszony

oparłem się ręką

o krąg napotkany ..

coś nagle się stało

siły niewidzialne
opadły mnie zewsząd

ręce zaplecione

milcząco wepchnęły
z kamieni łoskotem

w mroczną przepaść czerni

w toń wpadłem bezwładnie

drżenie przerażenia
lodowatym chłodem

zadławiło oddech

wśród tłumu oślizgłych

zapleśniałych cieni

od dna się odbiłem jeszcze raz ostatni

oddech już zamierał bezsilną konwulsją

wtem ręka wyjrzała
zza kurtyn ceglanych

ramię uchwyciła

coś mnie zaciągnęło

w potajemny tunel

tam znajome dźwięki
nut płynących cicho

po wilgotnej ścianie

niespodzianie echo
w głosy zamieniło
dotąd nie słyszane

oddech znów powrócił
szarpanym łaknieniem

ciałem wstrząsnął letarg
przebudzony chłodem

szkleniem zlękłych oczu
zobaczyłem obraz
jasno oświetlony

"ta studnia oczyszcza !

uwalnia umysły
z klatek zakłamania

rozpuszcza złe cienie

nocą pozlepiane

byś mógł się odrodzić

rankiem nieskalanym"

Lauingen, 23 listopada 2013

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

sobota, 23 listopada 2013

Śnieżynka

ujrzałem cię wtedy w białym szalu zimy

tulącym kosmyki rozplecionych włosów

spojrzeniem iskrzącym zalotami śniegu

wzniosłaś mnie nad łąki lasów oszronionych

usta ułożone roześmianym szeptem

dźwięczały lekkością łopotu motyla

chłonąc ich eliksir nie mogłem uwierzyć

że mnie odnalazła ta jedyna chwila

lecz nie powiedziałaś, że jesteś śnieżynką

kuszącą duszyczką leśnego ustronia

swym cudem niknącym z odchodzeniem zimy

rozkochałaś mocno swego przyjaciela

gdy nadeszła wiosna ze słońc całunkami

pojąłem twe słowa, ocal moje trwanie

kroplą łzy jedynej wyszeptałaś jeszcze

nie zapomnij nigdy swojej ukochanej

umarła śnieżynka na mej jasnej dłoni

bezsilnie patrzyłem jak odchodzi cicho

zostawiła smutek z wiosną obudzony

tak niezapomniany, tak nieukojony ..

Lauingen, 23 listopada 2013

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

poniedziałek, 18 listopada 2013

Mgła

Fot. Kovács Jocó

znikąd szept duszący gęstniejącej chwili

zakuł chłodem gardło

w kleszcze martwej ciszy

wilgoć nasączyła wszechobecnym jadem

wszystkie zakamarki przerażonych myśli

bezsilne światło dnia, omotane cieniem

przykryte kapturem

nagłego potrzasku

padło na kolana skulone bezwładnie

nie ujrzy już dzisiaj zmierzchu przebudzenia

wszystko z każdej strony pochłonęła szarość

horyzontu dziecko, wzgórz rysunek blady

wiszący w przestworzach wytartej pamięci

zniknął bez szemrania, zaginął bez śladu

mgła zasnuła pleśnią

umarłe nadzieje

kontury znikają

skrywane muślinem

plamy drzew bezlistnych czernią zabielone

chocholą się ginąc

z nicością stapiane

w falach polnej trawy widzę twoje włosy

rozpływasz się w dali wilgotną szarością

gdy mgła już opadnie, nie będzie tam ciebie

znikniesz jak złudzenie

kropli przeznaczenia

Lauingen, 18 listopada 2013

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

piątek, 8 listopada 2013

Dotyk dłoni

dotyk ulotny mimochodem

nagiego ciała lśnienie musnął

i zamarł ciszą nieruchomą

nagłą śmiałością zawstydzony

dłonie odważnie znów ożyły

pragnieniem powiek rozbudzonych

wichura tęsknot się zerwała

wróciło zmysłów zapomnienie

zbudzonych ust gorący oddech

kwitnienie kwiatu rozchylone

nawilżam rosą namiętności

szaleją drżenia zaślepione

na struny podnieconych włosów

rytmem miłości zatraconych
rozdaję pocałunków nuty

akordem szeptów roztrwonionych

dłonie znów razem się spotkały

na piersiach zaplecione ufnie

stygnące zmysły zasypiają

uśmiechem oczu przytulone

Caroline Woods - Brunette Lovers

Lauingen, 8 listopada 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

sobota, 2 listopada 2013

Sen nieodzyskany

obudził mnie sen

nieskończony

ciszą obolałą

obraz na wpół żywy

na powieki ścianie

zadrgał niespokojnie

niepoukładany

nagle z tego filmu

fragment czarno biały

oderwał się wolny
ożył kolorami

i sen rozbudzony

spojrzał z ciekawością

jesteś tu dziś ze mną ?

tak ! lecz zniknę rano !

obudzisz się
martwy

snem nieodzyskanym ..

Lauingen, 2 listopda 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

piątek, 1 listopada 2013

Te dwie krople

Rymowanka relaksacyjna, trącąca myszką minionych czasów ..

Rhein (Fot. Antek Rybczyk)

i cóż ..

krople niezłączone

czyste, żywe

i spragnione

ktoś przeszkadza, ktoś zazdrości

gdzieś nienawiść

błyszczy skrycie

czemu to tak musi boleć

jak ten ostry

róży kolec ?

czemu te dwie krople
(cudne)

wciąż nie razem

bo są złudne ?

nie, prawdziwe są jak kwiaty !

tylko ktoś ich nie chce razem

może nie jest tak bogaty

nie ma myśli

niepokojów ?

może czasem słowa lepkie ?

lecz te krople nadal płoną

nikt ich nigdy

nie pokona

mają siłę dwóch płomieni !

.. prędzej sam w niełasce

skona

Lauingen, 31 października 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

piątek, 25 października 2013

Nocna podróż

wpłynęło wolno widmo ciemności

świetliste macki bezdusznych źrenic

wpatrzone w nitki mrocznego toru

wchłonęły kilka
zbłąkanych cieni

poczułem naraz szarpnięcie myśli

ciało porwane nieznaną siłą

umysł popchnięty w podróż bezwolną

pędem tęsknoty
w ciemności ścianę

obrazy okien w stukotnym rytmie

kuszą daremnie odbiciem czerni

twarze tak samo pozamykane

krajobraz nocy
ślepy niezmiennie

czas rozmazany. czas oszukany

mgłą wyobraźni pędzi szaleńczo

tylko na stacjach wzdraga się strachem

zbladłe pytania
niepewnie jęczą

blisko kres drogi zmęczonej czernią

przystanek nocy spragniony światła

lecz peron pusty i nikt nie czeka

bezsilność prawdy
stygnie wyblakła

znów muszę jechać
znów szukać świtu

w zaświatach mroku

kiedyś na stacji ktoś będzie czekał

nie pozostawi mnie już samego ..

Autor - Jeff Rowland

Lauingen, 25 października 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

niedziela, 20 października 2013

Mrok

mrok nadchodzi wolno

zasłoną utkaną
z przeźroczystych minut

zakrywa misternie obraz
znów zafałszowany

czarny pomruk nocy
zdziera szaty złudzeń

wydziergane fikcją
światłem zagmatwane

nagie, zawstydzone
te myśli bezbronne

prawdy obnażone

nadzieje ułomne

i nagłe szarpnięcie
boleśnie za ramię

i wstrząs i ciemność
i bez gwiazd pomocy

nic nie widzę

czy dotyk też kłamie ?

nie ! bo go czuję
na przekór tej nocy !

ten włosów talizman

jakby wyrzeźbiony

usta przechylone

żądne uwiedzenia

piersi już tęsknią
za dłoni oddechem

me źrenice martwe

mrokiem rozszerzone

wysuszone strachem

bólem nakarmione

dzień znów powraca
świtem już niechcianym

oczy oślepione
wyrywa z rąk nocy

uderza promieniem
w mroku zapomnianym

nie zostanę dłużej
gdzie fikcja wyblakła

pójdę szukać w czerni
źródeł mojej prawdy

nie wrócę już nigdy
do ciemności światła ..

Lauingen, 16 października 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

środa, 16 października 2013

Jesienny wiatr

warkocze lśniące gorącem lata

rozplątał chłodem jesienny wiatr

straconych sekund rozrzuca liście

mierzwi wyblakłe kosmyki traw

gałęzie leśne tuli do siebie

suszyć im raźniej jesienne łzy

szumem ożywia tęsknego bluesa

z nutą zmysłowo spełnionych dni

chłodna dłoń wiatru zaklina zieleń

liście przebiera w czerwieni szal

ściele pod drzewa dywan szelestny

letniego błękitu wygasza żar

schylone słońce zamyka oczy

wiatr ucichł jakby, schował się w cień

na skroniach leśnych siwizna szronu

mrokiem zastyga jesienny dzień

znów się narodzisz, powrócisz piękna

wiosenną suknią zanucisz świat

znów spleciesz warkocz z łąkowej trawy

w zefir odmienisz jesienny wiatr ..

Lauingen, 16 października 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

sobota, 28 września 2013

Poślubić

podam ci ramię

a dłonie rozbudzą
niezmącone źródło

szczerości

ścieżkę pod stopy

wyścielę aksamitem

obrazów tulonych

pieszczotą wyobraźni

suknię utkam z paproci

ozdobię cekinami

myśli skrzących

wilgocią kwiatów

uniosę twoje dłonie

do ust leśnego wiatru

miękko pocałuję
szelestem liści

aleja dawnych tęsknot

w zapomnianym cieniu

zaprowadzi pod rękę

do ołtarza
niegasnących nadziei

zaślubimy tam

pragnienia przyszłości ?

Lauingen (Donau), 28 września 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

piątek, 6 września 2013

Skała

jak masz na imię skało

w płaszczu z milionów

łez skamieniałych

szarej samotności

ciemne twarze wrogich chmur

odtrącasz dumnie

milczącym czołem

zmarszczonego szczytu

lawiny zgubionych słów

giną w szczelinach

skalnego echa

bezsilnym wołaniem

ty jesteś

moim imieniem ..

Fot. Joanna Kasperska

Lauingen, 6 września 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

niedziela, 18 sierpnia 2013

Czekam

czekam ciebie pąkami

uśpionych kwiatów

w zielonym kokonie
nagiej bezsilności

jeszcze uwięzionych

czekam tęsknotą
pręcików drżących

w rozchylonych ufnie
płatkach białych lilii

bezsilnie płonących

czekam nicością
napotkanej nocy

niepewnością myśli
wołaniem w ciemność

zgmatwaną bezsennie

czekam ciebie pięknością
czerwonej róży

ogrodem miłości
w zakręconych płatkach

znów zauroczonej

czekam ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 18 sierpnia 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

środa, 31 lipca 2013

Zdjęcie

skradzione zdjęcie

zgmatwanym strzępom myśli

milczy sekundnym truchcikiem

poszarpane lękiem

oczy czekają pytaniem
już nieroześmianym

usta kredką całunków

jeszcze nie pomalowane

wynieść z zaklętych kręgów

zbudzić fałszu konanie

prawdę oddechem przywrócić

tych dawnych oczu przebranie

zdjęcie odejdzie w niepamięć

ożyje muśnięcie dłoni

okryci szałem spokoju

zaśniemy uwiedzeni ..

Lauingen, 31 lipca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

sobota, 27 lipca 2013

Zatrzymam

zatrzymam rękę

zanim uderzy

przeszłością w twarz

odsunę oczy

martwe i zimne

poświatą szkła

rozkleszczę zęby

tnące na oślep

zraniony czas

zbuduję tarczę

by nigdy więcej

mojego ja

ostrze sztyletu

sztyletu ostrze

już nie przebiło ..

Lauingen, 27 lipca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

piątek, 19 lipca 2013

Leśna komnata

twej komnaty niedostępny żywioł

leśna ostoja półmrokiem milcząca

skarbnica zmysłów tajemnie splątanych

kruchą nadzieją, lękiem pogmatwanym

ślady snów pochylonych ufnie

bezsłowiem tęsknot w zagubionej ciszy

smutki bezlistne skryte potajemnie

kolcami jeżyn do cienia przybite

jej usta zadrżą zatrzepotem ptaka

motyl skrzydłami łyk powietrza strząśnie

w cieniu letargu niewyśnionej pustki

ożyją nagle zamyślonym echem

odchylę gałęzie wypieszczeniem dłoni

pragnieniem ust przygarnę twe wargi

leśną komnatę przygaszoną gąszczem

nawilżę rosą w liściach zaźródloną

zanurzę się w jasność
niedomkniętych powiek

rozgarnę zieleń ukrytej przeszłości

zaszepczę milczące zaklęcie kochania ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 19 lipca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

piątek, 12 lipca 2013

Czekam nocy

czekam nocy sczerniałej

niewzniosłej, niepadłej

lepkim sklepieniem powiek

stłamszonej

pobladłej

by mógł sen poszarpany

tygrysim skomleniem

błysnąć kłami rozpaczy

warknąć

przerażeniem

by ognie zimnym dreszczem

wdarły się podstępnie

zrzucić okrycie duszy

bezbronnej

wyklętej

czekam nocy sczerniałej

gadów wylęgnienie

zniweczę mieczem wszystkie !

oddam ci

istnienie ..

Lauingen, 12 lipca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

wtorek, 9 lipca 2013

Po co !

zjawy przemroczne

pokradły wspomnienia

schowane tam

gdzie niemyśl zaśniona

sczepiona rankiem niewypowiedzianym

z wymiętą koszulą
bezsennej nocy

tańcują teraz

na jałowych bagnach

niepomne mojej

skulonej rozpaczy

i nie wiedziały, że zgaszone dawno

po co je kradły
i tak nic nie znaczą ..

Lauingen, 9 lipca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

poniedziałek, 8 lipca 2013

Uśmiech

twój uśmiech powraca

wciąż niezapomniany

ust figlarnych motyl

sen roztrzepotany !

rankiem budzi lekko

zadziornym muśnięciem

wciąż nowej melodii

trochę rozczochranej

czasem milknie nagle

krótkim zamyśleniem

lecz wraca po chwili

szczerym rozbawieniem

w noc nierozświetloną

dźwięczy nieubrany

rozkosznie beztroski

winem przytulany

twój uśmiech znów ujrzą

oczy roześmiane ?

trochę niepokorne

trochę zakochane ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 8 lipca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr