Wąż

na ścieżce 
posąg węża
uniesionym 
szkłem źrenic
wstrzymał myśli

nie bał się ..
wieczną sekundą
z jedwabiu owalnego zimna
owinął nogi 

syczącym drżeniem
niepokoju
ześlizgnąłem do stóp
i oczy już razem
jestem !

ślisko splątani 
popłynęliśmy
w cień ścieżki 

nowych zmysłów

Lauingen, 5 grudnia 2018

antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2018