Wiersze i wierszyki ..: maja 2014

czwartek, 29 maja 2014

Rytuał

zegar na wieży

sekundy na smyczy

uśpione na rozkaz

budzone na rozkaz

bezlitosnym krzykiem

kwadransów

zgrzytliwe modły żaluzji

wschodzą i zachodzą

rytmem gaszonych słońc

odświętna ceremonia

tańca kubłów

z sekundami

wyzwolonych śmieci

na karcie zegarowej

szukam miejsca na kawę

bez odwiecznych fusów

rytuału życia
tam skryję swoje sekundy ..

Fot. Antek Rybczyk
Ulm, 2014

Lauingen, 29 maja 2014 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

czwartek, 22 maja 2014

Wrosło we mnie

wrosło we mnie drzewo

prostopadle do stóp

żywa kora

a nici konarów

w nerwy wplątane

nijak rozsupłać

ni rozerwać

cząstki bezsilności

zakwitają

karmione bólem
konwulsji żył

korzenie bez pośpiechu

sączą rysunek

krwiobiegu

gałąź
nocy przetrąconych

rodzi już
moje liście

to ty ?

jestem tobą !

powiedz coś ..

Lauingen, 22 maja 2014

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

środa, 14 maja 2014

Wypatruję znów

przymknięte okiennice zmierzchu

zdjęły nakrycia ulicznych stolików

wciąż wilgotne oczy
odeszłego deszczu

wypatrują ze mną
postaci ulotnej
nie dotkniętej jeszcze

spłynął dzienny makijaż
starych kamieniczek

okryty całunem strażników cienia

niknących za kulisy nocy

gdzie sen o młodości
wyświetla tę samą

kolekcję przeźroczy

teatralnym ukłonem
marmurowy pomnik

odrzucił z ulgą kaptur
skamieniałej roli

słuchając spowiedzi
bezgłośnej modlitwy

posypał patyną mądrości
klątwę potarganych myśli

naraz akord fortepianu
uniósł kurtynę rozlustrzonej czerni
to ty ? naprawdę jesteś !

wstrzymanym oddechem
podbiegłem na scenę dotknąć jej spojrzenia

w ciszę zapachu ożywionych włosów

szeptaniem dziękuję

i znów ten stary dzwon uderzył zazdrośnie !

wstrząsnęły mną dreszcze przebudzenia

wypatruję na nowo skrzypienia parkietu

na wygasłej scenie nieskończonej sztuki
snu o tej ostatniej ..

Fot. Sara Asarah

Lauingen, 14 maja 2014

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

niedziela, 4 maja 2014

Pustka

słońce ogrzewa obok

i nie dotyka

stygnącego pulsu

zakazanej tętnicy

drzewa znieruchomiały

rozbitym szeptem

plotkujących liści

a oni spoglądają ukradkiem

na tańczącego samotnie

nie widząc ani słowa

przeźroczystość wody

rozchyliła usta tajemnicy

nietkniętej głębi

leżę zwinięty w kłębek

drżącej zmysłami pustki

wypalony gliną
rozsypanej kamienicy

po eksplozji słońca

Lauingen, 4 maja 2014

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

piątek, 2 maja 2014

Samotność

samotność nie płacze
nie żyje lękami

czasem skowyczy umarłą nadzieją

morfiną iluzji kwitnącej bezgłośnie
wśród chwastów niemego

ogrodu pamięci

nie przychodź już do mnie

nocą zoraną bruzdą bezsilności

powróć jak skończysz liturgię skaleczeń

akordem bólu zdobioną misternie

bo chcę tylko i aż
zasmakować
znów twojej radości

i nie myśl czasem
że żyję samotnie
dla złudnej bezsennie
hosanny litości

skazaniec wciąż trzyma
twą rękę przy twarzy

brunatnym kapturem
oczy zasłonięte

nie widzi już światła
nigdy nie zobaczy

spalony samotnie

na stosie rozpaczy

Fot. Joanna Kasperska

Lauingen, 2 maja 2014

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr