Pustka

słońce ogrzewa obok

i nie dotyka

stygnącego pulsu

zakazanej tętnicy

drzewa znieruchomiały

rozbitym szeptem 

plotkujących liści

a oni spoglądają ukradkiem

na tańczącego samotnie

nie widząc ani słowa

przeźroczystość wody

rozchyliła usta tajemnicy

nietkniętej głębi

leżę zwinięty w kłębek

drżącej zmysłami pustki

wypalony gliną
rozsypanej kamienicy

po eksplozji słońca

Lauingen, 4 maja 2014

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2014