Aktor

upadł twarzą na odłamek
pękniętego słowa

przebudzone deski sceny
odegrały rutynowo
stukot potłuczonych kości
i zamarły przerażone
to nie teraz !
powstań szybko
przetrzyj 
zakrwawioną ranę

nie rozumiesz ..
w blasku sceny 
zgasł scenariusz
i powstałem, bo umarłem
już nie zdążę wrócić w siebie 
i suflera nie posłucham

zagram śmierci
tę nieznaną
kim nie byłem
nową rolę 
wyświechtaną

Fot. Antek Rybczyk, Heidenheim Theater 2014

"pewne rzeczy są jak choroba, nie ma sensu nad tym rozmyślać, logicznie pan tego nie zrozumie, trzeba przyjąć do wiadomości, przełknąć i żyć dalej"

Haruki Murakami - "Drive my car"








Lauingen, 21 grudnia 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Piknik

w zdziczałym lesie rąk
widzę twoje
zamglenie

mapy najczarniejszych zakątków
prowadzą wciąż 
na złomowisko 
zaprzeszłej pamięci

na zakurzonym 
parkingu nieprawdy
stoi lśniący, nieskażony
i śmieje się z oszukanych
gdzie płyn do szyb zabił
wścibskie szarańcze pustyni
lecz za późno
one żyją nadal !

połóż się obok na chwilę
przyjrzę się odbiciu 
w czystym oknie
i przyniosę kosz z jedzeniem
na piknik ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 30 listopada 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Oddechy

oddech lasu spoczął chłodem  
na zardzewiałych nocą liściach
wypatrując w ściółce
okruchów ciepła 
zastygłej jesieni

ramiona gałęzi oddechem światła 
bezsennie splątane  
bezbarwnym świtem zrzuciły
podarte szaty 
nocnej wyobraźni

oddechy wiatru głaszczą
siwiznę wilgotnych traw 
sączących krople wspomnień
przykrytych cieniem
wyblakłej zieleni

jestem milczeniem twej samotności
między wierszami chwil poranionych
leśną wędrówką opadłych liści
oddechem jeszcze 
nie zatraconym ..

Lauingen, 24 listopada 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Utracona podróż

łódka nie czeka słów
obco splątanych

na palącym brzegu

odpływamy

zachłyśnięci

bryzą niedotkniętych dłoni

nowa przeźroczystość

okrywa żaglem

cichnącego słońca
i zasnuwa 
splątane szuwarami
bezsilne lęki brzegu
ze słów
które nie zdążyły

przyszłość 
zamyka stęsknione oczy
utraconych podróży ..

"Eros bendato" ("Eros spętany"), Igor Mitoraj, Kraków 11.2015
Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 13 listopada 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2015

Jesteś

jesteś we mnie

znalazłem cię wczoraj

po mojej drugiej stronie

nie zaszczutej chemią

z posypanych jabłek

śpisz jeszcze

lecz nie obudzę

choć sen szaleje burzą

rozpuszczonych włosów

po zdrowej stronie

nie dotykać snów !

spłoszone odejdą z tobą

jak kiedyś ..

daj mi chwilę

tych kilka minut

zanim minie

termin ważności

po chemicznej stronie

ostatniego nieba

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 4 listopada 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Parapet

u stóp okna

niewzruszonym snem
w kłębek ułożony

nie skarży się
na zimno 
słońcem topione

bóg kropel
zbawionych ołtarzem
ostatniego lotu

gdy czas na miłość 
skamieniałą 
budzi się aksamitnie
tuli stopy drżące
już czas !

Fot. Antek Rybczyk - Praque, Czech 2015

Lauingen, 15 października 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Tańczące cienie

sala zakurzonej czerni

czeka na oddech
nowego seansu
zamierzchłego tańca

w szczelinach zasłon
zgasłej pamięci
prześwieca szept widowni  
splamiony jękiem strojenia 

wyblakłej orkiestry

uderzeniem z wieży 
odeszłego czasu

o pełnej godzinie
zaskrzypiał parkiet
a powiew korowodu odsłonił 

w szatach zastygłego mroku 
tańczące cienie

pozbawione twarzy

zabierzcie moją twarz ! 
bym mógł im spojrzeć 
prosto w oczy ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 12 października 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Nienasycenie

monotonny szelest wskazówek

zasunął ciężką kotarę

na przymknięte powieki
resztek światła

stopiony nocą horyzont

zbudził na nowo

obrazy stworzone
z czerni 
zgasłego podniebienia
nie, to nie złudzenie !

już czekają na słowo

na nocne dotknięcie 

na nieśmiały 
uśmiech ciszy

połóż się tuż obok

odpocznij chwilę

zaraz nakarmię

antycznie nagie
wtopione w jasność 
odwiecznie głodne 

nienasycenie

Fot. Antek Rybczyk
Royal Garden, Hradcany, Praque 2015

Lauingen, 30 września 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Twój sen

Pragnę naszego wspólnego spokoju z kimś, 

kto chciał kiedyś spełniania naszych wspólnych marzeń ..

w twoim śnie

znieruchomiałem

pod fasadą lęków

niechcianych skaleczeń

skrępowany pajęczą siecią 
zawisłem bez czucia

pod sklepieniem żmij
jedynego żądła

zatrzymaną chwilą
szklisty obraz ostrza
źrenic bez litości 
zakwitł pod powieką 

ostatniego bólu

cios nie padł ! ona nie chce !

zadrżałem bez snu

dotykiem policzka

a rozcięte kwiatem więzy 
załopotały ulatując mrokiem

poczułem na ramionach

dłonie spokoju
nocy twojego snu

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 21 września 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Fala

spleciona szumem 

bez pośpiechu cichnie 
to znów wolno wznosi
te same złudzenia

oddech rodzi jasność

rozgorzałą wewnątrz 

to stacza bezwolnie

w iluzję podszeptów
starego zwątpienia

w nowych źrenicach
zatrzymam głęboko

zastygłe spojrzenie 
w skamielinie zmarszczek
uniesionej fali ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 15 września 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Futerał

nieskażony jeszcze
ciepły i wygodny
miękki ciekawością
aksamitnych włókien 
spragnionych dotyku

schowałem się cały 
z najcenniejszą cząstką  
maleńkiego świata
ukrytego w dłoni 
a przez mały świetlik
podglądam nieśmiało
nieznane witraże 

rozhuśtane wiatry
i burze mięsiste
rozbłyskane lśnieniem
słońca zagajenie
czasem przypadkowe

ciebie też zobaczę
jak znów się uśmiechasz
i jak wdzięcznie złościsz 
mocując się z płynem 
do szyby zamglonej
nieprzetartą ciszą

odchodzę bez słowa
w nowym futerale
obiecanych marzeń
nagle odtrąconych ..

Dusseldorf, 7 września 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Rozdwojenie

popchniętego w pustkę
rozcięły wszechświaty

skryte na rozdrożu

oczy po raz pierwszy

naprzeciw siebie

zamarły przerażeniem

niebliźniaczej próżni

krzyczącej donikąd

powoli pakuję 

rozdwojone zdjęcie

w neseserze
przekwitania strachu
rozerwanej tożsamości

od siebie jesteśmy daleko
choć jeszcze można ujrzeć 

w zaplątanym dymie 
gasnącego żaru 
uzdę próbującą jarzmić
zalęknione słowa ..

Place du Châtelet - Fontaine du Palmier, Paris

Fot. Antek Rybczyk 2015

Lauingen, 26 sierpnia 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Zaułki

obcy spokój 
dotknął ciszą 
zaułki otwartych oczu

w odbiciu źrenic
skrawki nocnej poświaty
kołysane cieniem
zadrżały kroplami

zastygłe w rysunku zmarszczek 
kamiennych policzków
popłynęły 
zamyślonym chłodem 
skulonych kamienic

nie wróci już więcej
zapach świtu 
błyszczących zaułków
budzących dotyk
rozpalonych dłoni ..

Fot. Antek Rybczyk, Bradford on Avon 2015

Lauingen, 19 sierpnia 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Pragnienie

słabnącym tętnem
zakurzonych kroków
gorąc przetrącił
pękniętą pamięć

za wzniesieniem słońca
zacienione źródło
zaciska w dłoni
resztką sił 
niezgubione słowa

ta jedyna kropla
na wargi zaschnięte
ożywi na nowo ?

to już tu !
lecz źródło milczy
zgniecione bezdusznie  

wyschnięty szelest otwartych ust
zadrżał suchą łzą
nie mogę iść dalej
zostanę już tylko 
pragnieniem

Episode of The Gates of Hell, Auguste Rodin
Fot. Antek Rybczyk, Zurich 2015

Lauingen, 12 sierpnia 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Labirynt

ślepa ściana odbija echem

puste frazesy niemej podłogi

skulony wzrok 
szuka łapczywie

odbicia w lustrach

klejonej złudzeniem 

sterylnej wolności

szare kopie ścian 
wgniatają głowę
w szczeliny oddechu

nadchodzi dzień
i kraty labiryntu 
gdzie noc pożera cień
i głowa znów wduszona
w szczeliny wydartych siłą 
skrawków ..

już tu byłem
wypuście mnie stąd !

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 30 czerwca 2015

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebok.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2014

Graffiti

Fot. Antek Rybczyk

prosta linia czerni toczy 
nieskażona
zygzak bezbolesny 
łamie bez pardonu 
wbija w czerwień 
ostrych zmysłów
uwolnionych 
sykiem farby 

twarze żółcią bezsilności
szarpanej zębami
starych murów 
głodnych wściekle 
bieli z jasną czernią 
wznoszą niebieskie brwi 
podtrzymują tynk spękany

las postaci zamarł
oślepiony ostrzem 
jaskrawej źrenicy
krzyk wężowej spirali
otoczył jęzorem pewności

idź stąd, zabierz ją
to nie miejsce dla niej
farbami zamknięte
w tym murze bieleją
bezimienne kości



Lauingen, 25 czerwca 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Pozwolić umrzeć

.. było tak, że dzień tęsknił nocy ?

pozwolić umrzeć ściętym bukietom

wiernym posągom przeczystej myśli
karmionych źródłem   
stygnących kropli 
w otwartej dłoni

pozwolić umrzeć kwiatom zranionym
oddanych mocy gasnącej ciszy 
w zamkniętych oczach
osnutych cieniem

bogactwo głębi już nie popłynie
w pąki na zawsze ściętej łodygi
mgnieniem stalowym 
szelestem ostrza

bezsilnie pragnie 
umierać wiosna

Pozwól umrzeć proszę ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 31 maja 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Tamta strona

na lot ten podręczne myśli
niemetaliczne
niezaostrzone
by nie zabrali

by były ze mną  
trochę nieśmiałe
po tamtej stronie 
tej nieskalanej
tej śnieżnobiałej
już bez łańcuchów 
w złudnym odbiciu 
śmiało wyśnione 

by gdyby spadać 
niespodziewanie
przez środek strachu
w łuk przerażenia 
w krzyku zduszonym
nuciły tylko
swoją balladę 
kwiatu istnienia

by mogły w pędzie 
ku zatraceniu
w płatkach tych oczu
odnaleźć czułość
ciepło skradzione
gdy spojrzysz jeszcze 
na pożegnanie
po raz ostatni 
na tamtą stronę ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 29 maja 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Te ostatnie

ścieżka
za mną zapadła 
w głąb sklejonej ciemności 

zawisłem pośród błyszczącej tafli 
pajęczych nici
przeplecionych cieniem
zmurszałych kamieni 

drzewa przebudziły
bezwietrzny szelest
lecz zobojętniałe
przymknęły znów
senne powieki 
bezbarwnych liści  

nie ma powrotu
drogi już nie ma
ale wiem ! 
przetnę pajęcze więzy
i odpłynę z nią !

otworzę te ostatnie drzwi 
zamknięte na klucz
odwiecznego przerażenia ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 19 maja 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Twój portret

wyciszony pejzaż twarzy 

miękką bielą

delikatnie rysowany

kreski nikną zawikłane

by się zjawić jako inne

w nieodkrytych zakamarkach 
przebudzenia

bezpowrotnie odmieniane

niewzruszony pejzaż twarzy 
uspokaja
wzrok podąża poza ramy
linia nikła, niewidoczna
przeźroczyście zadziergana
przed spojrzeniem chroni
odrzuconym
już niechcianym

patrzysz w jasność cząstek siebie
ciszą kresek pozrywanych  
pejzaż twarzy nieuchwytny    
żyje we mnie 

niewidzialnie
zakazany ..

"Twój portret" Autor A.C. 2016 (painting A3)

Fortepian (Fragment), zdj. Piotr Rosiński

Lauingen, 27 kwietnia 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Usta

"Od pocałunków usta nie bledną,
a raczej odnawiają się jak księżyc"
Boccacio

pocałunek 
lśniącego poranka
pomalował usta

kąciki ubrane

w pastelowy sen

chcą nadal drżeć skrycie 
pod przymkniętymi powiekami 
zapomnienia 

urzeczony zagadką
kwiatu spojrzenia
milczałem zapatrzony

ocknąłem się
i wróciłem po chwili
z filiżanką kawy

usta o poranku rozbudzone
wciąż nieodgadnione
aromatem płonące

moje też musnęły
delikatnym pocałunkiem
to nie sen ..

Rys. A.C. 2015.

Lauingen, 15 kwietnia 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Płomień

"Krążyłeś za blisko ognia, musiałeś stanąć w płomieniach"

Lope de Vega

rozbudzona iskra
ożywiła płomień
osłonięty dłońmi ..

załopotał lekko
z początku nieśmiało
po chwili dzikością 
wiotko zabielany 
wystrzelił trzaskając
słowem nieskłamanym 

warkoczem gorąca 
plecionym łapczywie
wzbity nad horyzont 
oszalał wbrew sobie
tańcem rozbuchanym 

nie żar papierosa 
ukrywany chyłkiem
nie obraz palący barwami iluzji
nie da się go zgasić
całunem milczącym
i nie zniknie nigdy
za kurtyną dymu
w gorącym spojrzeniu 

to nie cząstka życia
bo jest już płomieniem w całości oddanym

trochę zagubionym, głupio zakochanym ?

Lauingen, 31 marca 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Potknięcie

potknęła się
nie upadła ..

z trudem dźwignęła
pomarszczony wzrok
który to już raz ? 
milion, może dwa 
kiedy ostatni nie wiem

stare oczy 
zachwiane niepewnie
przygasły wsparte o chodnik

jesteś tu, bądź
nie przepraszaj
patrz by widzieć
innych prawdę
lub pustkę

schroń się w moich oczach
podam dłoń, gdy trzeba 
a jak znikniesz
spojrzenie zostanie

rozjaśniały 
zasuszone oczy
staruszki ..

Lauingen, 13 marca 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Umyć ręce

chwycone słowo
jak prawdziwe ..

ujęło rękę delikatnie
musnęło oddechem
i nagle chwyciło 
za gardło

wycisnęło w dłoni krople i
do kratki spłynęło 
po kamiennym bruku

płynie już z innymi
do oczyszczalni kłamstw
będzie jak nowe

muszę umyć ręce ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 9 marca 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015

Listy do ..

wiesz, im dłużej jej nie ma, tym wyraźniej widzę kim była dla mnie i kim dla mnie wciąż jest .. i nie potrafię bez niej i muszę o niej ..

z tobą, z Myszką

rejs przez góry

i w tej drodze poznać siebie

tak zwyczajnie razem ..

może Wiedeń, może Paryż

a wakacje w naszych górach

i w tych miastach ukochanych 

może też chwil przypomnienie

ten szum fali z morza brzegu

nad horyzont słońc porwany

z tobą, z Myszką

nowe miejsca, nowych ludzi

choć jej uśmiech z fotografii

i na filmie z fortepianem

i niezgasły wciąż się budzi ..

bo odeszła już na zawsze ?

i na zawsze jej oddany !

już nie będę nigdy szukał 

bo znalazłem ją, a ona .. 

ktoś zawistny popsuł

popsuł wszystko bezlitośnie

może wróci ?

dam jej wszystko  

bez wahania i bez słowa

milcz Teresa, nie odpisuj i nie czytaj 

i udawaj, że mnie nie ma

i że nigdy nie istniałem !

nie przeproszę, że nie kłamię

i nie milczę, nie zabijam

i nie niszczę półprawdami

nie obrzucam kłamstw chwastami

bez spojrzenia prosto w oczy

i nie boję się oskarżeń 

bo znam całą czystą prawdę !

tylko tchórze będą niszczyć 

za plecami swą zawiścią ..

bać się tchórzy ? 

nigdy w życiu !

kocham cud mój najpiękniejszy 

może kiedyś zechce

ujrzeć szczerość nieskażoną

która dla mnie cichym 
katem ..

życzę ci miłego dnia, wieczoru
nocy całej i pozdrawiam 
zawsze szczerze .. 


Lauingen, 8 marca 2015 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2015