potknęła się
nie upadła ..
z trudem dźwignęła
pomarszczony wzrok
który to już raz ?
milion, może dwa
kiedy ostatni nie wiem
stare oczy
zachwiane niepewnie
przygasły wsparte o chodnik
jesteś tu, bądź
nie przepraszaj
patrz by widzieć
innych prawdę
lub pustkę
schroń się w moich oczach
podam dłoń, gdy trzeba
a jak znikniesz
spojrzenie zostanie
rozjaśniały
zasuszone oczy
staruszki ..
Lauingen, 13 marca 2015 r.
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebook.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2015
Empatia, szacunek i życzliwość w stosunku do drugiego człowieka, często tego, który jest bezsilny, słaby, nie mogący nic w zamian ofiarować, z wyjątkiem wdzięczności widocznej tylko w spojrzeniu :)- to cechy dobrego i wartościowego człowieka. Mądre przesłanie i piękny wiersz.
OdpowiedzUsuń