Wiersze i wierszyki ..: sierpnia 2012

poniedziałek, 27 sierpnia 2012

Szmatka samotności

dobrze czasem spotkać siebie

w swoich oczach też zagościć

lustro myśli pogmatwanych

przetrzeć szmatką samotności

w zgiełkach ważnych i nieważnych

trudno widzieć swe odbicie

i do końca nie wiadomo

czy się żyje własnym życiem

gdy już chwile niezmącone

niczym źródło z litej skały

dostrzec można, czy gdzieś na dnie

jakieś perły nie przetrwały

sięgnąć trzeba wtedy śmiało

po zalety swe najczystsze

wybrać piękne, oszlifować

by dla wszystkich mogły błyszczeć

nie bój się już milczeć z sobą

wtedy wszystko się uprości

kiedy lustro swoich myśli

przetrzesz szmatką samotności

Lauingen, 27 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

piątek, 24 sierpnia 2012

"Mądrości ..."

cytaty przytaczać, myśli złote, różne

zdaniem czyimś błysnąć, niewiele to daje ..

karuzelą zdanie powtarzane

mądrością, żartem, nauczką ?
nazwisko z cytatem posklejane

mędrcem, aktorem, profanem ?

wciąż wracamy do tych, których nie poznamy

nie wiemy kim byli, jak się uśmiechali

byli źli czy dobrzy, nikt już nie odpowie

spekulacje tylko, bo powymierali ..

zdania czasem brzęczą jak puste slogany

czego są obrazem

już nie zapytamy

warto szukać blisko mądrości życiowej

ludzie przecież zawsze byli tacy sami

może skarb znajdziemy z historią prawdziwą

bezcenny błysk w oczach

bezkres siły woli

a jak coś nie wiemy

no to zapytamy ..

Poznałem Człowieka, który w swoim tragicznym i koszmarnym życiu pokazał ogromną osobowość, charakter, siłę, odwagę, ale także przede wszystkim miłość i dobroć i dzięki temu w efekcie wygrał mimo, że życie było usłane bólem, biciem, poniżaniem, samotnością, ciężką pracą. A wygrał w nierównej walce z Bardzo Złym Światem, który wielu pokonuje już na samym początku drogi.

Przy poznawaniu tej historii pewne rzeczy musiały się przewartościować.

Wyrwane z kontekstu cytaty niekoniecznie będące doświadczeniem życiowym, częściej sprawnością obserwacji, ale za to z wielkimi nazwiskami nie robią już na mnie takiego wrażenia.

Poznałem Człowieka, który jest żywą mądrością i dobrocią, będąc jednocześnie człowiekiem bardzo skromnym. Mam do Niego ogromny szacunek, jestem szczęśliwy i bardzo wdzięczny Mu za to, że dostałem taką szansę i możliwość.

Dziękuję Ci.

Lauingen, 24 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

niedziela, 19 sierpnia 2012

Strach się bać :)

Stina Persson, akwarela

wczoraj przy myjni jednego marketu

jakaś blondynka auto odkurzała

pikuś, że żar z nieba i słońce w zenicie

nic nie przeszkodziło
sprzątać tej kobicie

nic dziwnego wszakże

bo blondynka także

czasem w akcie rozpaczy

sprząta jak się patrzy

lecz nagle dywanikiem

tak wściekle trzepnęła

że włosy jej stanęły

jak u kota ogon

w chwili przerażenia !

nie wiem, czy bym przeżył

gdyby miała w ręce

kijek bejsbolowy

a w pobliżu leżał

granat wybuchowy

w kobietach drzemie niebotyczna siła

i dobrze być z dala od pola rażenia

bo nieraz trudno zgadnąć
jaki skutek niesie

chęć szczera i prosta
ich uszczęśliwienia ..

Lauingen, 19 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

piątek, 17 sierpnia 2012

Dom na sprzedaż

stuletni dom ze snów

z cichych klocków tęsknot

cegły łączone nadzieją

świata marzeń nocnych

lecz nagle coś pękło

nie ma już nikogo

pustką płaczą okna

chłodem odpychają ściany

nie jest już radosny

życia nie ma wcale

bez śmiechu, płaczu, narodzin

światła lampy, zgrzytu klucza

ludzi nienawidzi

złośliwy, zgorzkniały

stoi milcząc opryskliwie

i wzroku unika wstydliwie

nie bądź jak dom na sprzedaż

obudź swe życie na nowo

oni wrócą niedługo

zobaczysz …

Czasem jest się jak dom na sprzedaż, opuszczony, bez jasnego spojrzenia, ciepłej myśli …

Obojętny na widok ludzi, odpycha, zniechęca i tkwi w smutku.

Ale warto się budzić … J

Lauingen, 17 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

czwartek, 9 sierpnia 2012

Iskierka (Fünklein)

pojawiła się dość nagle

jak malutkiej myśli iskra

pogłaskała mnie spojrzeniem

czy zdziwionym, czy ciekawym
i ożyły na chwileczkę

jak obrazy przywołane

znane gdzieś z przeszłości drżenia

a zniknęła też szybciutko

pofrunęła iskry lotem

już nie widzę nawet dokąd

i nie zgasła, gdzieś rozkwita
cieszy oczy, drżeniem pieści

ale dla mnie ta iskierka

gwiazdą wspomnień pozostanie

cudem więc, że we mnie błyszczy

obraz oczu niesłychany

tak prawdziwych i nieziemskich

chwilą w zmysłach zapisany

w pudełeczku go schowałem

gdzieś głęboko, gdzieś tajemnie

i do niego będę wracał

aby czasem iskrzył we mnie ..

Lauingen, 9 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

środa, 8 sierpnia 2012

Jestem powietrzem

jestem powietrzem

świata oddechem

rozgarniam szeptem bezbrzeżne łąki

gładzę beztrosko kosmyki traw

podaję drzewom ulotne dłonie

świtaniem zmierzchu

odmierzam czas

daruję życie wilgocią rosy

zabarwiam kwiaty nieutulone

okruchy siebie daję każdemu

szczere czystością i nieskażone

jestem powietrzem
czuję tak samo

mglistym podmuchem
zduszony obraz

dawno już odszedł
lecz ból pozostał

w ciężkim westchnieniu

nieprzemilczanym

gdy tchu zabraknie
czas się nie zatrze

wypełni pustkę
ostatnim słowem

głębi oddechu ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 8 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

niedziela, 5 sierpnia 2012

Mrówka

co to lezie mi pod nogi

pośród zgiełku na chodniku

mrówka mała, niesłychane !

co tu szukasz mały smyku ?

nie dla ciebie te betony

chcesz pod butem zginąć marnie

chodź, wyniosę cię na trawnik

nie zadepczą cię bezkarnie

ja nie jestem taka mała

i znam drogę, jedną z wielu

a wam tylko się wydaje

i kręcicie się bez celu

nie waż ruszyć mnie bęcwale

twoje zmysły są stępione

złudzeniami się kierujesz

nie znasz drogi, farmazonie

intuicję mam genialną

i nie boję się obcasów

jak wy tchórze darmozjady

ze skrzywionych kasą czasów

rzeczywiście, cwaniak mały

chyba mi zabiła ćwieka

pewnie częściej się wydarzy

rozdeptany los człowieka ..

Lauingen, 5 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

A ty ... ? A ja ...

A ty … ? a ja …

Słyszę wyraźnie jak mówisz do mnie … mówię do ciebie całkiem zwyczajnie …

słucham uważnie … mówię do ciebie …

mówisz świeżym kryształem wiosny ... o wiosennym budzeniu miłości

.. roześmianymi kolorami kwiatów kwiatach, które dla mnie pokolorujesz
.. dniem rozświetlonym poranną rosą snach obudzonych twoim obrazem

słyszę … mówię …

mówisz szumem smutnego deszczu ... o skrytych łzach mej samotności

.. szybą zamgloną iskrzeniem oddechu nadziei, że pojawisz się za oknem

.. rozdartym zygzakiem błyskawicy przerażeniu, że już nigdy więcej

słyszę … mówię …

mówisz słodkim smakiem deseru ... o słodkim smaku twego wzroku

.. uśmiechem pachnącym tak waniliowo szczęściu naszej prawdziwej bliskości

.. pucharkiem potrąconym łyżeczką zakłopotaniu, bo jesteś przy mnie

słyszę … mówię …

mówisz zawsze gwiezdnym dotknięciem ... o twoim magicznym tuleniu

.. pocałunkiem nowej konstelacji szalonej zabawie twoimi ustami

.. światem miłością rozdygotanym twoim rozpalaniu moich zmysłów

słyszę … szeptam …

mówisz szarym promykiem oczu ... o chwilach niepewnej przyszłości

.. odwróceniem zmieszanego spojrzenia błądzeniu przestraszonego zwątpienia

.. pytaniem milczącym czy już zawsze beznadziejnym i niemym pytaniu

słyszę ... milczę …

Słyszę wyraźnie jak mówisz do mnie mówię do ciebie całkiem zwyczajnie

słucham uważnie … czy słyszysz wszystko ... ?

a ty … ? tak, ty …

Lauingen, 04 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

piątek, 3 sierpnia 2012

Przyjaźń

czym jest przyjaźń

czy istnieje, czy to złuda

jakiś skarb to jest mityczny

czy każdemu to się uda

jesteś przyjacielem ?

czy to rzeką zatopioną
własnym cieniem

może blaskiem
w mroku niepewnego czasu

i przystanią

twierdzą, tarczą

i człowiekiem ..

mocna poręcz stromych schodów

którą możesz pewnie chwycić

ale musisz ty oparciem
bez wahania

wtedy dwie przyjazne ręce

złączą w jedno dwie poręcze

i już wtedy żadna siła

nie pokona i nie przerwie

tego, na co wielu

czeka biernie, nadaremnie

dłoń podaje

wraz ze słowem, czy bez słowa

słucha zawsze i rozumie

złe też myśli rozwiać umie

i nie wątpi, nie zabłądzi

i nie kłamie, nie zazdrości

na pustyni kroplę wody

znów podzieli sprawiedliwie

da lizaka, rower czasem

powie sekret ten największy

i pomyśli też troskliwie

tu pytanie teraz szczere

masz już swego przyjaciela

i .. czy jesteś przyjacielem ?

"(...) no i po raz pierwszy ktoś nazwał mnie przyjacielem ..." - usłyszeć takie zdanie od kogoś, kto ufa i do kogo ma się zaufanie ? Bezcenne ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 3 sierpnia 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com