półmrok ogarnął myśli
chmury pamięci skotłowały nagle
uderzyły ślepo
runęła ściana czarnych wspomnień
rozbryzgując na bruku
ale przecież
to tylko woda
naraz tupnięcie wściekłości
biczem pioruna uderza myśl
zawstydzona
to nie ja !
nie chcę nagłej burzy
myśli przyniszczonych
wyblakłym deszczem
przeczekam w bramie
na moje słońce ..
Lauingen, maj 2012 r.
Copyright © Antek Rybczyk 2012
Cisza przed burzą ,siła żywiołu i uspokojenie świetnie przeniesione na wybuch emocji ,burzę myśli i ukojenie .Jeśli tak ma to zrozumieć czytelnik ,to znaczy ,że utwór jest dla mnie :)
OdpowiedzUsuń