wznieść się podmuchem
przypadkowym
w tańcu z powietrzem
zawirować
nie znać granicy
przeznaczenia
ujrzeć kolory
nieskażone
dotknąć zjawiska
rozbudzone
musnąć dotykiem
niezwyczajnym
opaść westchnieniem
niewidzialnym
jestem tym pyłem
wyobraźni
jestem tym pyłem
niezniszczalnym …
Lauingen, 29 listopada
2012 r.
antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk
2012
Smakowanie Twojej poezji to niezwykłe przeżycie!
OdpowiedzUsuńZachwycający! [m-a]
:)
UsuńZnakomity wiersz, Antku! Nie będę wytykała dwóch drobnostek, które mógłbyś poprawić, żebyś nie uznał mnie za zwykłą zazdrosną zołzę... :D
OdpowiedzUsuńEwa, zazdrość wytykająca w dobrej wierze drobnostki nie jest zazdrością, a to Twoje pierwsze zdanie uwielbiam, bo wiem, że szczere :)))
UsuńTwa twórczość pokarmem duszy mej niech się stanie !
UsuńDzięki Zuzia :)
Usuń