Świt

świt zaszeptał ciszą
pobladłej czerni

jestem już

dotykiem ożywczego chłodu

podnoszę do oczu kępki traw

pochylone łzami ciemności

niewidzialnym szumem oddechu

z przycupniętych krzewów otrząsam

płatki przekwitłej nocy

nad skrytą zielenią dziewiczych łąk

puchem ulotnej akwareli

maluję myśli porannej mgły

oczy rozbłysły rosą

zostań ze mną

nie odchodź ..

Lauingen, 5 czerwca 2013
antekrybczyk.blogspot.com
www.facebook.com/antekr
Copyright by Antek Rybczyk