Uspokoić myśli

te myśli

pogubione

może w niebieskim trochę

a trochę w czerwonym kolorze

tam gdzie zgiełk strzępiący

za rogiem 
wrogo zagłusza wołanie

widzę te roztrzepane

martwym bezdechem na wietrze

i te zduszone klamrą 
na obcym sznurze
zamkniętej ciemności

najcenniejsze czekają

spowite kurzem niechęci

łzy prawdziwe 
perły splątane rzemykiem

niespełnionych zdarzeń

powróci milczący spokój  

odnajdę te zgubione

przewrócone podmuchem 
odszukam je wszystkie  

znów będziemy

rozmawiać .. 

Lauingen, 11 czerwca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2013