Rejs

stała bez ruchu 
wiatr upinał włosy  

kapryśnym szeptem mrocznego poranka   

przymknięte oczy 
uczą się odgadnąć

cień żyjącego we mgle 
horyzontu

pokład nadziei 
kołysze chwilami

szlachetne rysy zadziwiają

pięknem samotnej rzeźby 
zastygłej dumnie
w miałkiej pustyni

gubionego bólu 

nagle zniknęła

zadrżałem przerażony !

i ujrzałem ją na brzegu

a brzeg zajaśniał

spojrzeniem błękitu

pomachałem przyjaźnie

skinęła głową

już dobrze ..

"Rejs"
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik 

Lauingen, 7 kwietnia 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2013