Credo wierszoklety

(Rymowanka weekendowa)

zaufanie do każdego

szczerość czasem bezgraniczna

bez wahania i bez lęku

ta otwartość

prozaiczna

w czyjeś ręce też oddane

moje myśli nieskażone

pospolitym udawaniem

że się jest

kimś innym może

wysłuchanie aż do końca

wsparcie mocą słów krzepiących

pocieszenie, gdy potrzeba

niby zwykłe

choć gorące

złych emocji złego świata

przez przyjaciół doświadczane

takie ciepłe i spokojne

i kojące

wygaszanie

nie oceniać i nie ganić

nie wyciągać wniosków skrycie

o kimś nie wie się wszystkiego

dobrze zna się

swoje życie

każdy ma zalety, wady

takie ludzkie ułomności

gdy ktoś mówi, że ideał

przymknąć oko tak

z litości

już nie martwię się gadaniem

uczciwości pozorami

raz to samo zwą poezją

drugi raz

wypocinami

nie przejmę się też wcale

że zawistni bez wahania

skopią, zniszczą, zafałszują

i z każdego

zrobią drania

Lauingen, 21 września 2012 r.

antekrybczyk.blogspot.com

Copyright © Antek Rybczyk 2012 

Refleksja w formie rymowanki dedykowana jest wszystkim obecnym i byłym znajomym z miejsc wirtualnych i niewirtualnych z zaznaczeniem, że z przyjaciółmi i z tymi, którzy nie mają wewnętrznej potrzeby niszczyć, kopać, fałszować i szczerości nie uznają za wadę, będę rozmawiał zawsze z przyjemnością …