Powrót

coś we mnie pękło

zatrzaśnięte myśli

zatoczyły w brud

pijanych schodów

umarłem cicho 
i na odchodne

bezszelestnie rozcieńczyłem 

opiłki życia

padłem bezwładnie

ciało zniknęło rozpylone

wirującym bezistnieniem

szarpnięcie za ramię

nagłe przebudzenie ..

jestem już tam ?

zniknął dotyk bez czucia

miłość bez miłości

śmierć bez umierania

w konary słońca

uniosłem znów dłonie

silne barwą nowej bieli

na nowe jasne schody

próbuję wrócić ufnym 
zmartwychwstaniem ..

Lauingen, 18 stycznia 2014

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2014