poniedziałek, 17 listopada 2014

Zatopiony w tobie



rozpłynąłem się w kroplach
niebotycznej chmury

gwałtowny przypływ
uderzył w brzeg
spękanych zmysłów
nieposkromioną kipielą

uwolniony od ciała
wtopiłem się w ciebie
bezkarnie 
każdą cząstką
rozpuszczonej całości

wniknąłem w twe usta
łaknące oddechu 
jeszcze wpółotwartym 
zdziwieniem

kosmykami pocałunków 
zwilgotniałem
w rozszerzonych źrenicach
oniemiałych powiek

gwałtownym wodospadem
uwolniłem ramiona
chłonące pożądliwie 
wezbrane źródło uniesienia
sztorm zapomnienia
rozfalował uda
mocą nawałnicy
niebiańskiego tańca

zostanę już na zawsze
w tobie zatopiony ..


Fot. Internet




















Lauingen, 17 listopada 2014 r.
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebook.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2014


3 komentarze:

  1. Jeśli to prawda co mówią,
    to jesteś moim szczęściem.
    A co mówią?
    Mówią, że szczęście to ktoś,
    dzięki komu wiesz, że żyjesz.
    A ja właśnie dzięki Tobie żyję.
    Ty pomogłeś mi się narodzić ponownie.
    Teraz znowu potrafię kochać i marzyć.
    Dziękuję!

    N*B*

    OdpowiedzUsuń
  2. Poezja, otoczona woalką zmysłowości i erotyzmu ...

    OdpowiedzUsuń