zbudziłaś mnie światem
gdzieś istnieje we mnie ..
für die letzte Liebe.
idę cieniem ścieżki
by te cząstki życia
gdzieś istnieje we mnie ..
für die letzte Liebe.
idę cieniem ścieżki
szelestem płaczących liści
klejących do stóp
podeptane szepty
podeptane szepty
umarłej zieleni
usta wiatru suszą krople
płynące bezwiednie
strużkami milczenia
po skrywanym smutku
nieruchomej twarzy
idę cieniem czasu
w azylu pamięci
zamkniętej ciepłem dłoni
w azylu pamięci
zamkniętej ciepłem dłoni
by te cząstki życia
utracone nagle
uskrzydlić na nowo
w rysunku koron
wyblakłego lasu
w rysunku koron
wyblakłego lasu
rozkwitłaś światem
zbudzonym jesienią
zwiędnę w nim samotnie
w jego jasnym cieniu ..
Lauingen, 1 grudnia 2014 r.
w jego jasnym cieniu ..
![]() |
Fot. Antek Rybczyk |
Lauingen, 1 grudnia 2014 r.
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebook.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz