schowałem ukradkiem
za podwójną szybą
strzępiastego bielą
błękitnego pola
oczy nieskończone
błękitnego pola
oczy nieskończone
oczy nieumarłe
między kolumnami
pod dotykiem cieni
spękanych marmurów
nie przestaną błyszczeć
nie zatracą barwy
jestem codziennym
kwiatem
tamtego bukietu
tamtego bukietu
milczącego ze mną
za podwójną szybą
ogrzaną oddechem ..
Lauingen, 17 lipca 2014 r.
Fot. Internet |
Lauingen, 17 lipca 2014 r.
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebook.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz