Zazdrość

podniebne słońce

ślepi zazdrośnie

pali źrenice

ufne pokornie

wie, że nie ujrzy

świateł ciemności

kłąb żmij podstępnych

na wpół rozciętych

przeraża w ciszy 

kąsaniem kłami

słów wysączonych

z trójkątnych twarzy

uniosłem czoło

raniony we śnie

chwyciłem rękę

nagiej zazdrości

skrytej bezgłośnie

dość już ! 
nie ! nie pozwolę

zrzucę kajdany ..

Fot. Internet

Lauingen, 24 czerwca 2014 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2014