Taniec przeznaczenia

cisza jeszcze drzemie cieniem przygarnięta    

stoliki wciąż puste milczą na wpół senne

rozespany parkiet otrząsa się z wolna 

spokojny jak zawsze 
nie czeka daremnie

muzyka spadła nagle niezapowiedziana

rytmiczna kaskada z feerią barw spleciona

parkiet się uśmiechnął 
zabłyszczał przekornie

gdzieś w głębi zagrały 

nuty podniecenia

coś mnie przyciągnęło na środek bezwolnie

sekundę w bezruchu stałem 
zaskoczony

nagle jakaś siła, dłoń tafli magiczna

światem zakręciła 

rytmicznym szalonym

wtem trzy nimfy wokół, każda z innej strony

powabne, kuszące 
ze mną zatańczyły

lecz taniec bez prawdy odwagi, szczerości

wzlecieć nie pozwolił

i nie nadążyły

pary tańczą obok
szarością bezwiedną

a ja mocą zmysłów
istotą spełnienia

nic mnie nie zatrzyma
nie zmusi, nie boli

stał się mym żywiołem 

taniec przeznaczenia ..

Fot. Antek Rybczyk

Lauingen, 23 marca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2013