Sny wiosenne

grudka śniegu drgnęła

dotyk ciepła wstrząsnął

dreszczem przebudzenia

daj mi jeszcze chwilę

jeszcze snem o zimie

tańczę wyzwolona

sen już rozczochrany

nie słucha, ucieka

w pustkę niepamięci

przed prawdy ukłuciem ?

mroźni przyjaciele

mej grudniowej wiosny

nie wrócą już więcej

śnieżna kołysanka

srebrzystego śmiechu

cichnie gdzieś w oddali ..

nadzieja pobladła

zniknę bezimiennie ?

roztopię się łzami

w ziemi nadaremnie

nie ! ona znów powróci

w kwiatach odrodzeniu

w traw złotym pokłonie

podziękują ci .. 

Lauingen, 11 marca 2013 r.

antekrybczyk.blogspot.com

http://www.facebook.com/antekr

Copyright © Antek Rybczyk 2013