stawiam kroki
podparte słowem
wpiętym wczoraj
w bukiet twej cząstki
tamta ścieżka
prowadzi wciąż
niezdeptaną klątwą
ostatniej pomyłki
twoje oczy
już za mgłą
a oddech szroni
żwir pod stopami
ostatniej wędrówki
jeszcze jeden krok ..
zdradliwym uśmiechem
strąciłaś w przepaść
odwieczne uwolnienie
Lauingen, 22 lutego 2016
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2016
Copyright © Antek Rybczyk 2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz