Strach

bać się snu
nie wolno 
choć wraca

odsuwam rozpaczliwie
kłębami śmietnika 
codzienności

nie ma jej
mgnienie tylko
niechcianej łzy 
nagle zdmuchniętej 

ująłem zimną dłoń
uniosłem do ust 
spojrzałem w oczy 
i ogrzany może zaśnie
i nie wróci 
już więcej ..

Lauingen, 12 stycznia 2018
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2018