w twej całości
niezamkniętych oczu
budzę wyobraźnię
apatycznych zmysłów
włosy przygładzone
niedotknięciem dłoni
pamiętają zapach
nut ciepłego głosu
nut ciepłego głosu
a w snach rozrzucone
podnieconym szałem
krzyczą uciszane
samotnością mroku
samotnością mroku
jestem w twoich oczach
zapomnieniem wina
zapomnieniem wina
deszczowym spacerem
pod dachami świtu
pod dachami świtu
zasuszonym kwiatem
milczącej kwiaciarni
milczącej kwiaciarni
aromatem kawy
bez skrzydeł motyla
bez skrzydeł motyla
w tobie pozostanę
niestartym sumieniem
wpół nierozgrzeszonej
przegranej pamięci ..
przegranej pamięci ..
Lauingen, 31 stycznia 2016
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2016
Copyright © Antek Rybczyk 2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz