poniedziałek, 29 października 2012

Moskaliki

Moskaliki ... Dowiedziałem się, że coś takiego istnieje i tak tylko próbowałem zasmakować ... :) Warto poczytać o tej formie choćby w wiki ... http://pl.wikipedia.org/wiki/Moskalik_(wiersz)

Plemienne
Niech ktoś powie, że szwabowie
mówią czysto po niemiecku
to mu każę leżeć krzyżem
w zimnej cerkwi gdzieś w Doniecku !

Gdy ktoś powie, że jest światłe
posłów naszych dzikie plemię
to na trumnę, choć niełatwe
wrzucę mu spod sejmu ziemię ..

Narodowy
Kto mi powie, że Polaków
politycy znów skiwają
tych zaliczę do buraków
nawet, jak różaniec mają ..



Lauingen, 29 października 2012 r.
antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

piątek, 26 października 2012

Muszelka


 „znaleziona gdzieś tam na bezkresnej plaży
może o czymś myśli, może o kimś marzy …”


muszelko
widzę w tobie nutki
tej ledwie słyszalnej 
mgiełką wyciszonej
misternie splecionej 
pieśni oceanu
                              
widzę symfonię 
przez bryzę porwanych
iskrzących nadzieją
tajemnic
podmorskiego świata

widzę twą tęsknotę
zanurzę się w głębię
przedziwnego cudu
przymkniętych powiek
pozwolisz mi ujrzeć

widzę jasność
gdy milkniesz wsłuchana 
szukając tych słów
tak wyjątkowych
w zaciszu wspomnienia

twój blask daje siłę
by ujrzeć w głębinach 
utraconą perłę 
odszukam głos
kiedyś zagubiony

kiedyś popłynę tam
może mnie usłyszy ?


Fot. Antek Rybczyk














Lauingen, 26 października 2012 r.
antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

niedziela, 21 października 2012

Dom

To nie wiersz, a tym bardziej wierszyk, a refleksja o braku perspektyw i konieczności wyjazdu ze swojego "domu"..


ten spokojny, silny więzią
z zaufania poskładany
różne zdania i poglądy
na spokojnie roztrząsane

tak bez kłótni, bez zawiści
czasem w żartach i z uśmiechem
jak potrzeba w cztery oczy
bo prywatność nie jest grzechem

wspólne cele, przyszłość wspólna
wsparcie zawsze jak potrzeba
troska wszystkich, by nie brakło
dachu, ciepła no i chleba

nie jest tak, jak by się chciało
kłótnie, zawiść i skłócanie
dzieci biedne, zagubione
wzroku smutne odwracanie

wyjechałem z tego miejsca
szukać zwykłej normalności
czasem lepiej w obcym domu 
gdy przyjazny, chociaż w gości

nie wiem kiedy znowu wrócę
choć mój kraj jest moim domem   
bo nikt nie chce w nim budować
domu marzeń ze spokojem ..


Fot. Antek Rybczyk
Beskid Niski














Lauingen, 21 października 2012 r.
antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

czwartek, 18 października 2012

Kamyczek


pchnięty kamyczek
potoczył lekko
musnął szeptem
policzek chodnika

spojrzał pytająco
powieki zadrżały
nie wiedział
niechcący to było ?
zgadnąć trudno ..

jestem coraz mniejszy
a wiele pamiętam
jestem tysiąc stuleci
posłuchaj mnie 
nim zniknę

lecz nikt go
nie posłuchał ..


Fot. Internet















Lauingen, 18 pażdziernika 2012 r.
antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

wtorek, 16 października 2012

Całkiem serio disco imperio :)



Niedawno budę znowu otwarto
zobaczyć warto
dwudziesta druga, trzeszczą wierzeje
tłumek topnieje
idę więc spojrzeć, jestem ciekawy
nie dla zabawy …

bramkarz mnie wpuszcza tak bez powodu
nie chce dowodu
drugi się kłania z grzeczności gestem
nie wie kim jestem
wchodzę spokojnie, bez obmacania
prochów szukania

w środku labirynt, hali tu nie ma
to żadna ściema
boksów bez liku, tak kameralnie
dość kulturalnie
błękitu tunel wiedzie świecący
gdzie sprzęt grający

usiadłem w cieniu tak dla wygody
gdzieś obok schody
widok na wszystko tu zapewniony
już rozluźniony
heineken w ręce, wzrok wbity w salę
tu nie zapalę

... preludium 
ludowo-czadowe
fest-oktoberowe
i cisza nastała
i moment trwała …

i jak nie zadrży
i jak nie zagrzmi
jak nie zadudni
całe sklepienie
jakby tu pociąg do środka wjechał
i hukiem jeszcze przejrzał się w studni

światła wirując nieobliczalnie
gnają jak wściekłe mówiąc dosadnie  
a tuż za nimi igły laserów
dźgają bezwstydnie tam gdzie popadnie

wszystko zadrżało
ściany, stoliki
heineken zgłupiał
pienić się zaczął
z wszystkich organów kurz się posypał
mózg przestał myśleć, pewnie się zaciął

tak tam siedziałem jakiś czas chyba    
tkwiłem pilnując członki rozdrgane
żeby jak koraliki nie pospadały
żeby nie były tam rozdeptane

świat odmieniony i oślepiony
choć z muzy jeszcze coś kojarzyłem
lecz zmiksowana w rytmie łomotu
nie poderwała i nie tańczyłem

tak wyglądała i mówię serio
ta dyskoteka w disco-imperio …

http://www.disco-imperio.de/

Lauingen, 16 pażdziernika 2012 r.
antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

niedziela, 14 października 2012

Refleksja o disco

To nie poezja wydumana, a refleksja
tak właśnie skonstruowana

sądziłem, że o disco
wiem wszystko
i wiedziałem
co kraj to obyczaj

ale żeby zaczynać
disco na 
ludowo
podziwiam że 
tu nie obciachowo

i to chyba młodzieży
dobre wychowanie
tradycję także
w disco montowanie

zazdroszczę
im tej mądrości
i żal, że w kraju
nie myśli się
tak o przyszłości ...



http://www.disco-imperio.de/

Lauingen, 14 października 2012 r.
http://antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

piątek, 12 października 2012

Czarny motyl II

Obraz z internetu














w labiryncie murów ujrzałem 
czarnego motyla
nocnym naszyjnikiem 
sztucznych słońc
przywabiony

bezgłośnym pląsaniem 
wyrzeźbił trójwymiar lotu
a z łopotu skrzydeł 
czarne kwiaty wyrosły 
wyjątkowe

nagle przysiadł na mym ramieniu 
po bliskości pył
ta myśl przecież
nie ma stąd ucieczki
rozumiem, będę silny

ostatnim lotem
namaluję mgnienie chwil
łąk zmierzwienie
kwiatów uwodzenie
do słońca wzlatywanie

obraz ten daruję tobie
bo jesteś ze mną
odlecę w ciemność 
a czar w tobie 
pozostanie ..


Lauingen, 11 października 2012 r.
http://antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

wtorek, 9 października 2012

Czarny Motyl I

nie jest to tym, co chciałem osiągnąć i przepraszam wszystkich, że mój lot nie jest jeszcze równy, podobnie, jak chaotyczny pozornie lot motyla ... będzie więc także wersja druga. 


wibrującym bezgłośnie łopotem
czarny motyl zakwitł nagle znikąd
o swej łące, o kwiatach wspomnieniu
wypląsał tą opowieść prawdziwą

opowiedział o zapachach leśnych
ptaków wdzięcznych, niewinnych zalotach
łące tchnącej kwiatów uwodzeniem
tańczył jakby wiersz malował lotem

nie wiem czemu dziś tu zabłądziłem
może blaskiem sztucznych lamp zwiedziony
teraz już wiem, że murów labirynt
zostanie dla mnie nieodgadniony

i wiem, że stąd już nie mam odwrotu
szczęściem moim, że mnie wysłuchałeś
w tym zamknięciu bez słońca jasnego
ta opowieść choć po mnie zostanie

wtem niechcący, jakby mimochodem
usiadł lekko na moim ramieniu
gestem skrzydła podziękował cicho
i zastygł w milczeniu ..


Lauingen, 9 października 2012 r.
http://antekrybczyk.blogspot.com
Copyright © Antek Rybczyk 2012

niedziela, 7 października 2012

Siódme piętro

                         Rys. Irena Czusz
          http://www.behance.net/kobietka    

obudził mnie dość nagle
jakby dotyk ręki
idź rozmawiać prawdą 
bez czatu milczenia
lecz gdzie znaleźć imię
zabarwione głosem
choć, pokażę miejsce 
gdzie rosną złudzenia

winda czeka sennie
lecz rusza wtem sama
a na siódmym szarpnięcie
choć siódmego nie ma ?
dziwnie się poczułem
chłodem przeniknięty
gdy drzwi się otwarły
nagle oniemiałem ..

obraz wszystkich twarzy
mówiących, milczących
uderzył z monitorów 
wiszących na ścianach
wnikająca na wskroś
fikcji naga prawda
w błękitnej poświacie
drży zdemaskowana

nie było nikogo ..
ktoś wszystkim steruje ?
przyjrzałem się bliżej
twarze były znane
lecz są też umarłe 
do kosza rzucone
wypłowiałe jakby 
lecz nie skasowane

nagle myśl chłodna
to nieprawdą było ?
ludzie, których znałem ?
których na swej drodze
przypadkiem spotkałem ?

rozmowy bez końca
spotkania przy kawie
coś, co się zdarzyło
cudowne przeżycia
co mi robisz zbóju
słowa tak prawdziwe
bądźmy przyjaciółmi
te pragnienia żywe
wszystkie fikcją były ?

nie wiem jak mogłem
w te złudzenia wierzyć
jak mogłem w złudzeniu 
piękne chwile przeżyć

może mnie też nie ma
ja też nie istnieję ? 
może ktoś się bawi mojej fikcji cieniem ?
może jak mój profil na fikcyjnym siódmym
komuś tam się znudzi
też zamilknę w koszu 
pełnym niby-ludzi ?


Lauingen, 7 października 2012 r.
http://antekrybczyk.blogspot.com/
Copyright © Antek Rybczyk 2012

sobota, 6 października 2012

Ulica Róż (Rosenstraße)

Twój wiersz "Ulica Róż" - podoba mi się bardzo. O mało zapomniałam, jaki może być piękny polski język. Dziękuję, naprawdę :-)



uliczka zastygła 
mrokiem cicho utulona
latarnie wpatrzone beznamiętnie
matowym szeptem kroków
trochę zadziwione

nagle z wieży starej 
dzwon rzucił serca westchnienie
urwane potoczyło niezdarnie
po błyszczących opuszkach
uśpionego bruku

zewsząd odpychany 
dźwięk poturlał się rozchwiany
obijając domy zadumane
aż gdzie światło już nie żyje
w lepkiej nocnej dali

wtem coś nagle, coś się stało
lampy gdzieś się pochowały
coś zadrżało z lekka jakby
kilka domów gdzieś zniknęło
inne jakby się skurczyły
i ściemniały jakby bardziej
krawężników nie ma wcale
czy to czas się cofnął cały ?

kostki bruku trochę inne
nadstawiły uszu pilnie
stukot kopyt końskich może
za zakrętem coś turkocze
tak, to powóz się wyłonił
okna szczelnie zasłonięte
czy kochanek jedzie nocą
do kochanki swej karocą ?

nie wiem czy to prawda była
postradała ponoć zmysły
i umarła dosyć młodo
dziś już nikt jej nie pamięta

ale przecież czemu ona
tu się stała mym wspomnieniem
może kiedyś była moim
tym jedynym przeznaczeniem ?

przyszedłem za późno już
na tę Ulicę Róż ..


Ulica Róż













Lauingen, 6 października 2012 r.
http://antekrybczyk.blogspot.com/

Copyright © Antek Rybczyk 2012

czwartek, 4 października 2012

Cień Magury



szlak Magury znów rozbłyśnie
rozperlony rosą brzasku                
złotą nicią promień słońca
wśród konarów przepleciony

tak zwyczajnie iść bez celu
po kamieniach starym szlakiem 
wśród zgubionych kiedyś liści
zaszeleścić bez wytchnienia 

do przyjaciół utraconych
listy zżółkną niewysłane  
gdzieś odpłyną mglanym pyłem
w zapomnienie cicho wszyscy

wśród paproci kropla zagra
na pajęczej harfy strunie
też zaskroniec pomknie cicho
w niedostępną mchu krainę

dzięcioł z sową echem lasu
gdzieś pobawią się w oddali      
potok słońca na polanie
przygnie traw zielone fale

szlak ożywi swym spokojem
przegna przygaszone chmury
poprowadzi leśną dłonią
niewzruszony cień Magury ..















Lauingen, 4 października 2012 r.
http://antekrybczyk.blogspot.com/
Copyright © Antek Rybczyk 2012