środa, 30 września 2015

Nienasycenie




monotonny szelest wskazówek
zasunął ciężką kotarę
na przymknięte powieki
resztek światła

stopiony nocą horyzont
zbudził na nowo
obrazy stworzone
z czerni 
zgasłego podniebienia
nie, to nie złudzenie !

już czekają na słowo
na nocne dotknięcie 
na nieśmiały 
uśmiech ciszy

połóż się tuż obok
odpocznij chwilę
zaraz nakarmię
antycznie nagie
wtopione w jasność 
odwiecznie głodne 
nienasycenie



Fot. Antek Rybczyk
Royal Garden, Hradcany, Praque 2015

















Lauingen, 30 września 2015
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2015



poniedziałek, 21 września 2015

Twój sen

Pragnę naszego wspólnego spokoju z kimś, 
kto chciał kiedyś spełniania naszych wspólnych marzeń ..



w twoim śnie
znieruchomiałem
pod fasadą lęków
niechcianych skaleczeń

skrępowany pajęczą siecią 
zawisłem bez czucia
pod sklepieniem żmij
jedynego żądła

zatrzymaną chwilą
szklisty obraz ostrza
źrenic bez litości 
zakwitł pod powieką 
ostatniego bólu

cios nie padł ! ona nie chce !
zadrżałem bez snu
dotykiem policzka
a rozcięte kwiatem więzy 
załopotały ulatując mrokiem

poczułem na ramionach
dłonie spokoju
nocy twojego snu



Fot. Antek Rybczyk















Lauingen, 21 września 2015
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2015

wtorek, 15 września 2015

Fala



spleciona szumem 
bez pośpiechu cichnie 
to znów wolno wznosi
te same złudzenia

oddech rodzi jasność
rozgorzałą wewnątrz 
to stacza bezwolnie
w iluzję podszeptów
starego zwątpienia

w nowych źrenicach
zatrzymam głęboko
zastygłe spojrzenie 
w skamielinie zmarszczek
uniesionej fali ..



Fot. Antek Rybczyk













Lauingen, 15 września 2015
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2015



poniedziałek, 7 września 2015

Futerał





nieskażony jeszcze
ciepły i wygodny
miękki ciekawością
aksamitnych włókien 
spragnionych dotyku

schowałem się cały 
z najcenniejszą cząstką  
maleńkiego świata
ukrytego w dłoni 
a przez mały świetlik
podglądam nieśmiało
nieznane witraże 

rozhuśtane wiatry
i burze mięsiste
rozbłyskane lśnieniem
słońca zagajenie
czasem przypadkowe

ciebie też zobaczę
jak znów się uśmiechasz
i jak wdzięcznie złościsz 
mocując się z płynem 
do szyby zamglonej
nieprzetartą ciszą

odchodzę bez słowa
w nowym futerale
obiecanych marzeń
nagle odtrąconych ..













Dusseldorf, 7 września 2015
antekrybczyk.blogspot.com
http://www.facebok.com/antekr
Copyright © Antek Rybczyk 2015